Weeshuis

Hallo! Daar ben ik weer. Het is nu woensdagavond 7 uur. Het zal bij jullie twee uur eerder zijn. Eigenlijk is het tijd om aan het avondeten te gaan maar ik wil nog snel even vertellen wat er de afgelopen 3 dagen weer gebeurd is. De maandag heb ik een introductie van de stad gehad en zijn we naar mijn weeshuis geweest. De kindjes waren allemaal erg verlegen want mozungu's zijn niet gewoon hier.
Toen we gisterochtend voor het eerst echt mochten gaan werken was ik wel zenuwachtig maar toen we er aan kwamen (NA EEN UUR IN EEN MINI BUS) ging het allemaal heel vlot. makkelijk. De kinderen zijn erg lief, spontaan en soms heel verlegen. Een jongetje van een jaar of 10, denk ik, Barakka genaamd heeft mijn hart gestolen. Echt, het idee alleen al dat ik hem straks weer alleen laat maakt me echt verdrietig. Ik ben blij dat ik dit werk mag doen maar het is zo ontzettend confronterend om te zien hoe goed ik het heel mijn leven heb gehad. Ik had in mijn jeugd alles; familie, ouders, school, speelgoed, papier, pennen, kleurtjes, stickers, echt alles, zelfs pleisters hebben ze hier niet. En ik kan me er dan echt over opwinden waarom het zo oneerlijk is verdeeld.
Gisteren had ik dus mijn eerste werkdag maar het was ook gelijk de laatste werkdag van Carolin. De pastoor die het weeshuis runt had daarom het fijne idee om een kip voor haar te doden. En daar mochten wij naar kijken. De kinderen waren door het dolle heen want vlees is erg duur. Ik heb me in het weeshuis verscholen totdat zijn kop er af was, helaas ben ik net iets te vroeg toch gaan kijken want een kip leeft toch nog iets langer door dan ik dacht. ik heb wel gekeken toen ze de veren uit de kip trokken. Toen er mij gevraagd werd of ik ook kip wilde bij de lunch heb ik dat vriendelijk maar duidelijk gezegd: ik ben vegetariër. Ik denk dat ik het toch maar word. Ik ben duidelijk geen vleeseter. Ik ben blank en daarom word ik door mijn collega's bijna als porselein behandelt, dat was wel anders bij de bakker bart haha! Nee het is erg fijn als mensen met je omgaan als mens. Maar hier word je echt behandelt alsof je beter bent, en dat hoeft voor mij niet zo. Ik stond in de zon en de collega zei: ja nee ik zet een stoel hier in de schaduw en ze bleef er op aan dringen terwijl ik er ben op te helpen niet om op een stoel in de schaduw te gaan zitten niksen. Dat stuit me nog wel eens in het harnas en daar zal ooit wel eens een woordenwisseling over komen. Toen we gingen lunchen kregen we spaghetti. Ik kreeg "natuurlijk" meer omdat ik ouder ben en blank ben. Ik lus niet zo graag spaghetti en omdat het hier tussen de middag 30 graden is is mijn eetlust compleet weg. Ik vroeg aan Carolin of ik de kinderen niet mijn spaghetti mocht geven. Dit mocht. Ik vroeg het en natuurlijk wilden ze dat maar de manier waarop het gebeurde heeft mij erg geraakt. Ze wilden het zo, zo, zo graag. Ik heb wat uitgedeeld en er lag nog een berg op mijn bord toen ik Barakka vroeg of hij niet nog wat wilde. Meneer antwoordde lief: moeten die meisjes niet nog wat? De meisjes wilde niks en daarom kreeg hij nog meer. Er was een meisje dat dolgelukkig was met de poot van de kip. IEWH! Maar goed dat heeft me erg geraakt.
Ik ben ondertussen verliefd op Barakka geworden volgens mij. Het is zo'n schat. Mijn swahili is erg gebrekkig, ik kan echt nog niks maar hij heeft me gisteren tot tien leren tellen en vandaag heeft hij me nog wat woordjes geleerd. Hij spreekt echt ontzettend goed engels voor zijn leeftijd en zijn opvoeding. Ik denk dat kinderen in Nederland van 10 jaar echt niet zo goed engels als hij kunnen. En als ik even niet weet hoe ik de kinderen duidelijk moet maken dat er niet geslagen word gaat meneer Barakka zoals het een echte man behoort; de kinderen vriendelijk maar ontzettend duidelijk uitleggen dat er niet gegild word, niet geslagen, geen ruzie gemaakt word en dat er overal gedeeld mee moet worden! Heerlijk is dat.
Ik ben vandaag weer wezen werken en heb met een ander jongetje ook een ontzettend goede band opgebouwd. Ephraim heet hij. Een vriend van Barakka. Er wonen ongeveer 11 kinderen trouwens. Het zijn echter niet allemaal wezen, er zijn ook kinderen bij die hun ouders prostituee zijn. Ik weet nog niet hoe het met alle kinderen zit maar daar zal ik snel achter komen.
We hebben vandaag vliegtuigjes voor ze gemaakt van papier. Ik dacht dat ieder kind dit gedaan had maar blijkbaar niet. Ik heb met 3 kindjes buiten een kwartier met die vliegtuigjes staan gooien. Echt waanzinnig. Ze noemen me trouwens teacher Maxime. Terwijl ik geen les geef:P Het zijn lieve kinderen die van zingen en dansen houden en een ontzettend goed gevoel voor ritme hebben. Ze houden erg van een liedje dat zo gaat:
Darling Jesus, Darling Jesus, Darling Jesus, What a wonder you are, I love you so! I love you so so so so much. Ze zingen het de hele dag door. Vanochtend begonnen Barakka en Ephraim ineens: Darling Maxime we love you so so so so. We love you so so so so much. Echt kippevel. Ik weet niet waar het vandaan komt maar het is zo'n goed gevoel dat je hun een klein beetje helpt. Toch is bij mij ook echt een gevoel van machteloosheid ontstaan. Ik wist dat het zwaar zou zijn in een weeshuis en het is vrij gemakkelijk als je de kinderen niet kent. Maar ik ken ze allemaal en dat al na 2 dagen en ik houd van ze. Onwerkelijk lijkt het eigenlijk maar dat is het juist niet. Het gevoel dat ik ze na 3 maanden weer in de steek laat is afschuwelijk. Ik weet dat ik niet alles voor ze kan wat ik wil maar dat maakt mij juist geïrriteerd dat de wereld zo oneerlijk is. Maar goed die kan ik natuurlijk niet veranderen en ik probeer om de levens van de 11 kleine donders daarom beter te maken! Ik lach erg veel met ze. Ik geniet erg van ze. Ik kan het iedereen aanraden om dit eens te gaan doen, een maandje naar Tanzania. Het land is trouwens ook waanzinnig! Allemaal vriendelijke mensen. Ze zijn wel erg langzaam, maar ja dat is de Tanzanian way of life laten we maar zeggen! Ik ga weer mijn avondkostje naar binnen werken. Rijst. Ik eet geen rijst meer als ik in Nederland aankom waarschijnlijk maar goed. Kwaheri! XX MAX
ps. ik ben bijna geen mozungu meer. ik ben bruin JAAAHAAAAA IK BEN BRUIN MET KERST!